لهوف


لهف یا ملهوف فی قتلی الطفوف کتابی کوچک و مختصر از سید رضی‏الدین علی بن طاووس حلی متوفای سال 664 از بزرگان علمای پاکسرشت ماست. 
رضی‏الدین علی بن طاووس این کتاب را گویا در سالهای جوانی نوشته، در عین حال از مآخذ مهم و معتبر مقاتل است. 
ابن‏طاووس در آغاز لهوف می‏گوید: اگر نه این بود که واقعه‏ی عاشورا دلها را می‏خراشد و اشکها را جاری می‏کند، می‏گفتم که مردم به جای لباس سیاه، در این روز لباس سفید بپوشند زیرا روزی که امام حسین (ع) در آن به یاری دین اسلام به پا خاست، باید جشن گرفت نه اینکه نشست و گریه کرد. 
گویا به مرور ایام در این کتاب دست برده و مطالبی نامطلوب و غیرمعتبر در آن آورده‏اند که از رضی‏الدین علی نیست. البته این احتمال هم هست که چون او کتاب را در اوائل جوانی نوشته آن تسلط علمی سالهای بعدی را در تحقیق اخبار و تاریخ و احادیث نداشته باشد و کتاب به همان گونه مانده است.

مثیرالاحزان (برانگیزنده غمها)


این کتاب از کتابهای مشهور مقاتل است. کتاب تألیف شیخ نجم‏الدین جعفر بن محمد بن نما حلی استاد علامه حلی، و متوفی به سال 645 ه ق. است. نظر به اینکه مؤلف از فقها و علمای بزرگ ماست، مقتل او نیز از اعتبار خاصی برخوردار است. 
کتاب به زبان عربی است که زبان مادری مؤلف بوده، و نام کامل آن «مثیرالاحزان و منیر سبل الاشجان» است؛ یعنی برانگیزنده غمها و روشن‏کننده‏ی راه‏های اندوه‏ها. 
کتاب مثیرالاحزان، که از مآخذ علمای مقاتل بوده، نخست به پیوست جلد دهم بحارالانوار، و بعدها چند بار مستقلا چاپ شده است.

روضة الواعظین

روضة الواعظین کتابی معتبر از تالیفات شیخ بزرگوار ابو علی محمد بن حسن بن علی نیشابوری معروف به فتال نیشابوری است. فتال مؤلف روضة الواعظین از استادان ابن شهر آشوب مازندرانی متوفای سال 588 ه ق. و از علمای اواسط سده ششم هجری است. 

از آنجا که مطالب کتاب روضة الواعظین نوشته دانشمندی بزرگ و محققی از علمای متقن ماست، لذا سند و مأخذ علمای بعدی واقع شده و آنان، این کتاب را از مدارک معتبر در نقل مقتل دانسته‏اند.

ارشاد شیخ مفید


شیخ مفید، محمد بن محمد نعمان بغدادی، شاگرد شیخ صدوق، از مفاخر فقها و متکلمان و علمای نامی شیعه امامیه است. شیخ مفید، کتابهای ارزنده‏ای در علوم و فنون مختلف تالیف و تصنیف کرده است. 

کتاب «الارشاد» او در تاریخ امامان معصوم نوشته شده و از زمان تالیف تاکنون از مآخذ و منابع معتبر شیعه امامیه در شناخت ائمه اطهار (ع) و زندگانی جمالی آن ذوات مقدس است. 

شیخ مفید در شرح حال حضرت امام حسین علیه‏السلام بسط مقال داده و به تفصیل درباره‏ی وقایع عاشورا سخن گفته است. مقاتلی که شیخ مفید راجع به شهادت هر یک از امامان در این کتاب آورده از اعتماد و اعتبار قابل توجهی برخوردار است

امالی شیخ صدوق



امالی شیخ صدوق که به آن «مجالس» هم می‏گویند از منابع پیشین مقاتل است. امالی یا مجالس شیخ صدوق، یعنی محمد بن علی بن بابویه قمی متوفای سال 381 ه ق. شرح و بیان احادیث معتبری است که صدوق در نیشابور و ری و دیگر نقاط در فواصل زمانی طی 97 مجلس بر علما و فضلای شیعه املا نموده است. شیخ صدوق به نقل نجاشی حدود سیصد کتاب تألیف نموده که از جمله امالی اوست. شیخ در امالی خود آنجا که از وقایع کربلا یاد نموده و مقاتل شهدای طف را شرح داده، مطالبی را نقل کرده که همانها از مآخذ مهم مقاتل بعدی واقع، و بدون بحث و فحص بیشتر نقل شده است.

از آنجا که شیخ صدوق، رئیس محدثان شیعه بوده و نقل او مستند و با تحقیق کامل در منابع و مآخذ انجام گرفته است، نقل او حتما اگر بدون سند هم باشد، نزد علمای بزرگ ما معتبر و مستند است.